📍 காலையில் உதித்த சூரியன்
சுட்டெரிக்கும் பகல் பொழுதில்
சிந்திக்க இயலாத நிமிடங்களில்
எத்தனை இனம்புரியாத உறவுகள்
📍 அத்தனை உறவையும் தாண்டி
தனக்கென கொடுக்கப்பட்ட வட்டத்திற்குள்
பம்பரமாய் சுழன் றோடினாள்
தன் கனவுகளைப் புதைத்துக் கொண்டு
📍 வாழ்க்கை மிகவும் சுகமானது!
அதுவே மீண்டும் சுமையானது!
சுமையும், சுகமும் சேர்ந்து வளமானது!
சுமையை சுகம் போல சிந்தித்தாள்!
📍 சக்கரங்களைக் காலில் சுழல விட்டாள்!
சக்கரத்தின் வேகம் அவளைச் சிந்திக்கச் செய்தது!
இன்னும் எத்தனை நாள் ஓடிக் கொண்டிருப்பேன்!
என் ஓட்டத்திற்கான விடுதலை தான் எந்நாளோ?
📍 இத்தனை ஓட்டமும், நடையும் தேவைதானோ?
என்று எண்ணியவாறே, சென்றுக் கொண்டிருந்தாள்!
அவள் செல்ல வேண்டிய இடமும் வந்தது!
அவள் வந்து சேர்ந்த இடம் பள்ளிக்கூடம்…!
📍 சின்னஞ்சிறு இளந்தளிர்கள், வணக்கம் என்றுரைக்க!
வணக்கத்தைப் பெற்றுக் கொண்டு புன்னகையைத் தூவினாள்!
தன் மனகனவுகளைப் புதைத்துக் கொண்டாள்!
அவ் இளந்தளிர்களின் வாழ்வை எண்ணியவாறே…!
📍 தனக்கு வந்த சோதனைகளைச் சாதனையாக்கினாள்!
அத்தளிர்களின் வெற்றிக்கு வழி வகுத்தாள்!
அவ் வெற்றியைத் தன் வெற்றியாக கொண்டாடினாள்!
தானும் வென்றதாக உணர்ந்தாள்…! வாழ்வும் மலர்ந்தது…!
கவிதையின் ஆசிரியர்
சு. ராஜஶ்ரீ,
முழு நேர முனைவர் பட்ட ஆய்வாளர்,
பதிவு எண்: 23113154022011,
தெ. தி. இந்துக் கல்லூரி,
நாகர்கோவில்.
